Tijdschrift voor Evidence-Based Medicine



Rosiglitazon: bevestiging van het cardiovasculaire risico


Minerva 2008 Volume 7 Nummer 3 Pagina 48 - 48

Zorgberoepen


Duiding van
Singh S, Loke YK, Furberg CD. Long-term risk of cardiovascular events with rosiglitazone. JAMA 2007;298:1189-95.


Besluit
Het vroegere besluit van Minerva wordt bevestigd: artsen dienen zeer voorzichtig te zijn bij het voorschrijven van rosiglitazon. Er is nog geen meerwaarde aangetoond van rosiglitazon ten opzichte van andere orale antidiabetica en het geneesmiddel heeft een hoger risico van myocardinfarct en hartinsufficiëntie. Metformine waarvan het cardiovasculaire voordeel vaststaat, blijft de eerstekeuzebehandeling voor type 2-diabetes.


 

Vervolg op...

In deze Minervarubriek brengt de redactie in het kort nieuwe studies over onderwerpen die reeds eerder in Minerva verschenen. De redactie meent dat deze nieuwe studies geen volledige analyse vragen, maar toch de moeite zijn om onder uw aandacht te brengen. We kaderen de nieuwe gegevens in de eerder gepubliceerde Minervabesprekingen.

 

In 2007 publiceerde Minerva een duiding (1) van een meta-analyse (2) die bij type 2-diabetici een hogere incidentie van myocardinfarct en waarschijnlijk ook van cardiovasculair overlijden vaststelde bij behandeling met rosiglitazon in vergelijking met placebo of met een ander oraal antidiabeticum. Deze studie had echter methodologische tekortkomingen. In de JAMA publiceerden Singh et al. een nieuwe meta-analyse (3). De auteurs deden een nauwkeurige systematische literatuurzoektocht en hanteerden veel striktere inclusiecriteria. Zij includeerden alleen RCT’s over het effect van rosiglitazon voor de preventie of de behandeling van type 2-diabetes, met een follow-up van minstens twaalf maanden en waarbij exacte cijfers over ongewenste cardiovasculaire effecten systematisch geregistreerd werden. In deze meta-analyse tonen de auteurs een significante toename aan van het risico van myocardinfarct (RR 1,42; 95% BI 0,16 tot 1,91; p=0,02) en van hartinsufficiëntie (RR 2,09; 95% BI 1,52 tot 2,88; p < 0,001), zonder echter een statistisch significante toename van de cardiovasculaire mortaliteit (RR 0,09; 95% BI 0,63 tot 1,26; p=0,53). De power van de studies is evenwel té klein om uitspraken te kunnen doen over de mortaliteit. Er is geen heterogeniteit (I² test van Higgins) aangetoond tussen de studies.

Het besluit van Minerva wordt hiermee bevestigd: artsen dienen zeer voorzichtig te zijn bij het voorschrijven van rosiglitazon. Er is nog geen meerwaarde aangetoond van rosiglitazon ten opzichte van andere orale antidiabetica en het geneesmiddel heeft een hoger risico van myocardinfarct en hartinsufficiëntie. Metformine waarvan het cardiovasculaire voordeel vaststaat, blijft de eerstekeuzebehandeling voor type 2-diabetes.

 

Referenties

  1. Chevalier P. De cardiovasculaire risico’s van rosiglitazon. Minerva 2007;6(8):126-7.
  2. Nissen SE, Wolski K. Effect of rosiglitazone on the risk of myocardial infarction and death from cardiovascular causes. N Engl J Med 2007;356:2457-71.
  3. Singh S, Loke YK, Furberg CD. Long-term risk of cardiovascular events with rosiglitazone. JAMA 2007;298:1189-95.
Rosiglitazon: bevestiging van het cardiovasculaire risico

Auteurs

Chevalier P.
médecin généraliste
COI :

Woordenlijst

Codering





Commentaar

Commentaar