De Norton- en Braden-schalen zijn instrumenten voor het beoordelen van het risico van decubitus, maar ze gebruiken verschillende sets van criteria en scoringssystemen. De Norton-schaal beoordeelt vier hoofdfactoren: de algemene toestand van de patiënt, mobiliteit, activiteit en zintuiglijke waarneming. De Braden-schaal daarentegen evalueert zes factoren: sensatie, vochtigheid, activiteit, mobiliteit, voedingstoestand en wrijving/shear (schuifkrachten die optreden wanneer de huid van een patiënt over een oppervlak wordt geschoven). De Norton-schaal varieert van 5 tot 20 en de Braden-schaal van 6 tot 23. Ook hier geldt dat hogere scores duiden op een hoger risico.

Deze systematische review toont aan dat schuimoppervlakken mogelijk het risico op het ontwikkelen van decubitusletsels doen toenemen in vergelijking met reactieve en dynamische luchtoppervlakken. Deze review met meta-analyse heeft een aantal belangrijke methodologische tekortkomingen zoals de grote heterogeniteit in populaties en interventies tussen de geïncludeerde studies. De originele studies zijn bovendien kleinschalig en hebben globaal een onduidelijk tot hoog risico van bias.